ابراهیم بن حصین اسدیابراهیم بن حصین اسدی از یاران امام حسین (علیه‌السلام) است که در کربلا به شهادت رسید. ۱ - طلب یاری امام حسین(علیه‌السلام) از ابراهیمابواسحاق [۲]
کرباسی، محمدصادق، دائرة المعارف الحسینیه، ج۶، ص۵۴.
ابراهیم بن حصین اسدی از یاران دلیر امام حسین (علیه‌السلام) و از کسانی است که به نقلی حضرت اباعبدالله (علیه‌السلام) در هنگام تنهایی از آنها یاری طلبید و یکایک ایشان را نام برد. [۴]
موسوی زنجانی، ابراهیم، وسیلة الدّارین، ص۱۰۲.
[۵]
نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج ۱، ص ۱۴۰، تهران، ابن المؤلف، چاپ اول.
۲ - رجز ابراهیم در میداندر روز عاشورا ابراهیم نزد امام (علیه‌السلام) رفت و از ایشان اجازه میدان گرفت. وی پس از کسب اجازه مبارزه از امام حسین (علیه‌السلام) به میدان رفت و با خواندن رجز زیر به سپاه دشمن حمله کرد: أَضْرِبُ مِنْکُمْ مَفْصِلًا وَساقاً لِیُهْرَقَ الْیَوْمَ دَمی اهْراقاً وَیُرْزقُ الْمَوْتَ أَبااسْحاقاً أَعْنی بَنی الْفاجِرَةِ الْفُسَّاقاً با شمشیر به مفصل و ساق شما می‌زنم تا آن‌گاه که امروز خونم ریخته شود و ابواسحاق مرگ را روزیِ فرزندان بدکاره و گناه‌کار گرداند. او در نبردی دلاورانه، پس از به هلاکت رساندن ۸۴ تن از نیروهای دشمن، به شهادت رسید. در اعیان الشیعه آمده است: پس از کشتن عده زیادی به شهادت رسید. صاحب فرسان الهیجاء می‌نویسد: پس از کشتن ۵۰ تا ۸۴ تن به شهادت رسید. ۳ - اشعار ابراهیمبرخی متأخران اشعار زیر را به وی نسبت داده‌اند: اقْدِمْ حُسَیْنُ الْیَوْمَ تَلْقی احْمَدا • ثُمَّ اباکَ الطَّاهِرَ الْمُؤَیَّدا وَالْحَسَنَ الْمَسْمُومَ ذاکَ الاسْعَدا • وَذا الْجَناحَیْنِ حَلیفَ الشُّهَدا وَحَمْزَة اللَّیث الْکَمِیَّ السَّیِّدا فی جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ فازُوا سُعَدا [۹]
دربندی، ملا آقا فاضل، اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات، ج۲، ص۳۴۲.
[۱۱]
موسوی دهسرخی، محمود، رمز المصیبة، ج۲، ص۱۳۸.
[۱۲]
کرباسی، محمدصادق، دائرة المعارف الحسینیه، ج۵، ص۱۲۱-۱۲۲.
[۱۳]
موسوی زنجانی، ابراهیم، وسیلة الدّارین، ص۱۰۲.
پیش بیا ای حسین که امروز احمد و پدر پاک و تأیید شده‌ات را و حسن برادر به زهر کشته شده و صاحب دو بال (جعفر) را، که هم‌پیمان شهیدان بود، و حمزه شیر شجاع بزرگوار را که رستگار شدند، در بهشت برین دیدار خواهی کرد. با آن‌که مأخذ اینان مقتل ابی مخنف است؛ اما در مقتل موجود، این اشعار را به ابراهیم بن حسین نسبت داده و آمده است: ابراهیم بن حسین به میدان رفت و در‌حالی‌که اشعار فوق را می‌خواند، به دشمن حمله کرد و پس از کشتن پنجاه تن به شهادت رسید. [۱۴]
ابی مخنف، مقتل الحسین علیه‌السلام، ص۱۰۹.
بنابراین احتمال می‌رود که در کربلا دو تن ابراهیم نام، یکی فرزند حسین (علیه‌السلام) و دیگری فرزند حصین، حضور داشته‌اند و یا آن‌که حسین تصحیفی از حصین بوده باشد. واللَّه العالم. ۴ - پانویس
۵ - منبعجمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۶۱-۶۳. سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «یاران امام حسین (علیه‌السلام)»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۳۰. |